Filmy kobieca nagość od przodu, kobieta protagonistka

W przesiąkniętej krwią Anglii Katarzyna Parr (Alicia Vikander), szósta i ostatnia żona króla Henryka VIII (Jude Law), zostaje regentką, podczas gdy tyran Henryk walczy za granicą. Katarzyna zrobiła wszystko, co w jej mocy, aby stworzyć nową przyszłość opartą na jej radykalnych przekonaniach protestanckich. Kiedy powraca coraz bardziej schorowany i paranoiczny król, kieruje swoją wściekłość na radykałów, oskarżając przyjaciółkę Katarzyny z dzieciństwa o zdradę stanu i spalając ją na stosie. Przerażona i zasmucona Katarzyna zaczyna walczyć o własne przetrwanie. Spisek odbija się echem w pałacu. Wszyscy wstrzymują oddech – żeby królowa się potknęła, żeby Henryk ściął jej głowę jak dawniej innym żonom. Czy mając nadzieję na przyszłość wolną od tyranii, Katarzyna podda się nieuniknionemu?

Opowieść o ewolucji Belli Baxter, młodej kobiety przywróconej do życia przez genialnego i niekonwencjonalnego naukowca, doktora Godwina Baxtera. Pod opieką Baxtera Bella jest chętna do nauki. Jednak głodna przygód, których jej brakuje, Bella ucieka z Duncanem Wedderburnem, przebiegłym i rozpustnym prawnikiem, w burzliwą podróż przez kontynenty. Wolna od uprzedzeń swoich czasów, Bella staje się niezłomna w swoim celu, jakim jest opowiadanie się za równością i wyzwoleniem.

Kiedy ścieżki Blanche (Virginie Efira) krzyżują się z Gregoire'em (Melvil Poupaud) myśli, że spotyka tego, którego szuka. Więzi, które ich łączą, szybko się splatają, a ich historia budowana jest na gniewie. Para się przeprowadza, Blanche oddala się od rodziny, siostry bliźniaczki, otwiera się na nowe życie. Ale wkrótce zostaje uwikłana w toksyczny związek z zaborczym i niebezpiecznym mężczyzną.

Akcja filmu opartego na autobiograficznej książce Annie Ernaux rozgrywa się we Francji w 1963 roku. Główna bohaterka studiuje literaturę francuską na uniwersytecie. Przed zdolną dziewczyną, która marzy o karierze akademickiej, przyszłość stoi otworem. Ku swojemu zaskoczeniu Anne (hipnotyzująca Anamaria Vartolomei) dowiaduje się, że jest w ciąży. Zdaje sobie sprawę, że macierzyństwo zamknie jej zawodową drogę i przekreśli to, do czego tak konsekwentnie dążyła przez całe lata. Młoda kobieta stoi przed poważnym dylematem. Wie, że nie chce rodzić, ale jednocześnie jest świadoma, że za próbę zakazanej wtedy we Francji aborcji grozi jej nie tylko wydalenie ze studiów, ale i kara więzienia. Czas ucieka, napięcie wzrasta, bo na szali znalazła się przyszłość bohaterki.

Antiope (Alena Johnston) zostaje królową Amazonek, eliminując jedną po drugiej w turnieju obejmującym różne testy wszystkich jej rywalek, w tym jej siostrę Orytheię (Sabine Sun), którą pokonuje w ostatnim teście w zapasach. Antiope narzuca bardzo sztywną dyscyplinę o charakterze feministycznym, która dopuszcza stosunki seksualne z mężczyznami wyłącznie w celu reprodukcji. Orytheia wraz ze swoimi wyznawcami knuje spisek mający na celu wyeliminowanie Antiope i zajęcie jej miejsca na tronie. Orytheia zakrada się do pokoju swojej siostry, aby zabić ją we śnie, ale Antiope jest czujna i gotowa do walki. Następnie obie rzucają sobie wyzwanie na walkę na pięści i walczą przez długi czas w walce wręcz, gdy na zewnątrz szaleje burza. Walka kończy się zwycięstwem Orythei. Ale, o dziwo, po zaciekłej walce dwóch Amazonek, namiętność eksploduje. Następnie dwie rywalizujące ze sobą siostry splatają się w nowym ciele, tym razem erotycznym. Następnego ranka mieszkańcy Amazonek są zdumieni, widząc, że Antiope i Orytheia nie są już wrogami, ale są gotowe do wspólnego rządzenia.

Ten film opowiada historię kogoś, kto się odważył przyjść do klubu ze striptizem.

Pierwsza część monumentalnego dzieła Ilji Chrżanowskiego jest wprowadzeniem w skonstruowany z niebywałym rozmachem świat DAU. Wstrząsająca, transowa, chwytająca bohaterów i widzów w pułapki długich ujęć Natasza opowiada o samotnej kierowniczce kantyny w zamkniętym mieście-instytucie. Rzecz rozgrywa się w przeciągu kilku dni w 1952 roku, a Chrżanowski czyni nas świadkami dramatycznego uwikłania tytułowej bohaterki. Kamera (kręcono na taśmie 35 mm!) jest jak szpicel niespuszczający oka z Nataszy, kiedy ta wydaje obiady, flirtuje, prowadzi pijackie rozmowy, uprawia seks czy też pijana szarpie się z młodą pomocnicą. Nieświadoma, że jej banalne marzenia o miłości i drobne oszustwa w pracy stanowią pożywkę dla bezwzględnej totalitarnej władzy. DAU odsłania skrupulatnie jej mechanizmy. Na potrzeby filmu na terenie nieczynnego kompleksu wodnego w Charkowie zostało wybudowane miasto-instytut, w którym twórcy zamknęli na wiele miesięcy ochotników: naturszczyków i aktorów. Całość zaś rozrosła się w radykalny, kontrowersyjny eksperyment z pogranicza kina, sztuk wizualnych, psychodramy i nauk społecznych.