Dzieje się dużo i wszystko jest w równym stopniu nieznaczące. Franczyza w swoim szalonym pędzie do wszechstronnie satysfakcjonującego finału zdała się zupełnie stracić poczucie dobrej zabawy.
przeczytaj recenzję
Z całą pewnością nie możemy traktować filmu Sauvaire’a jako realistycznego obrazu pracy ratownika medycznego. Nie doszukamy się w nim dzieła diagnozującego jakiekolwiek problemy społeczne.
przeczytaj recenzję
Można powiedzieć, że Scorsese po raz kolejny dał nam ten sam film, osadzony w nieco innym kontekście, ale czy można być rozczarowanym, jeśli reżyser znowu podał nam dzieło niezwykle dopracowane.
przeczytaj recenzję
Nie ma tu pozującego na bohatera hollywoodzkiego aktora, jest tylko pozbawiona patosu i komentarza zwykłość, największa potęga reportażu.
przeczytaj recenzję
Bijący z filmu spokój jest najcięższą z armat, które wytacza Glazer. Każda minuta bezproblemowej egzystencji beneficjentów rządów Hitlera stanowi emocjonalne przeżycie.
przeczytaj recenzję
Zmiana flagi narodowej na tęczową może jawić się jako zbyt słodka i optymistyczna wolta. Film nie zamyka się jednak na granicy dwóch przeciwstawnych obszarów.
przeczytaj recenzję
„Le retour” miał potencjał na film, w którym można się zakochać, niestety twórcy do samego końca nie zdecydowali się, co mają nam do pokazania, co wyraźnie odbiło się na efekcie końcowym.
przeczytaj recenzję
Przewagą „Pianoforte”, które – jestem tego pewien – podbije serca nie tylko polskiej publiczności, pozostaje wzmiankowany humor i szczerość intencji twórców.
przeczytaj recenzję
„Monster” to nieskomplikowane kino, sprawną ręką prowadzone w sposób niezwykle satysfakcjonujący, ale też niepozostawiający zbyt wiele miejsca na własne reinterpretacje.
przeczytaj recenzję